Ólíkt því sem hefðbundin vísindi og trúarbrögð hafa verið að segja okkur, er þróun hvorki af handahófi né fyrirfram ákveðin, heldur greindur dans milli lífveru og umhverfis. Þegar aðstæður eru þroskaðar, annað hvort með kreppu eða tækifærum, gerist eitthvað óútreiknanlegt til að koma lífríkinu í nýtt jafnvægi á hærra stigi samræmi.
Þó að við skynjum oft dæmi um sjálfsprottna fyrirgefningu sem kraftaverkalækningar sem gerast af náð Guðs, þegar við lítum aðeins dýpra, sjáum við eitthvað annað að verki. Oft og tíðum taka þessi heppnu einstaklingar virkan þátt í eigin lækningu með því að gera meðvitað eða ómeðvitað lykil, verulega breytingu á trú sinni og hegðun.
Svo hér eru slæmu fréttirnar og góðu fréttirnar. Sagan um mannlíf á jörðinni á enn eftir að vera ákveðin. Sjálfkrafa þróun mun ráðast af því hvort við mennirnir erum tilbúnir til að gera breytingar á skoðunum okkar og hegðun hvers og eins og hvort við erum fær um að gera þessar breytingar í tíma.