Όταν διδάσκω φοιτητές ιατρικής σε ένα μικρό σχολείο στη Θάλασσα της Καραϊβικής - Καθισμένος ήσυχα μέσα σε ζούγκλες νησιώτικου κήπου και κολύμβηση με αναπνευστήρα ανάμεσα σε κοραλλιογενείς υφάλους, μου έδωσε ένα παράθυρο για την εκπληκτική ενσωμάτωση φυτικών και ζωικών ειδών του νησιού. Όλοι ζουν σε μια λεπτή, δυναμική ισορροπία, όχι μόνο με άλλες μορφές ζωής αλλά και με το φυσικό περιβάλλον. Ήταν η αρμονία της ζωής - όχι ο αγώνας της ζωής - που μου τραγούδησε καθώς καθόμουν στον Καραϊβικό Κήπο της Εδέμ. Έμεινα πεπεισμένος ότι η σύγχρονη βιολογία δίνει πολύ λίγη προσοχή στον σημαντικό ρόλο της συνεργασίας, επειδή οι ρίζες του Δαρβίνου τονίζουν τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα της ζωής. Ας επικεντρωθούμε στη συνεργασία και την αρμονία της ζωής.
Τώρα αυτοί οι δύο κλάδοι είναι βασικοί! Μεταγωγή σήματος (η διερεύνηση των «χημικών οδών με τις οποίες τα κύτταρα ανταποκρίνονται στα περιβαλλοντικά στοιχεία») και της επιγενετικής («η επιστήμη του τρόπου με τον οποίο τα περιβαλλοντικά σήματα επιλέγουν, τροποποιούν και ρυθμίζουν τη γονιδιακή δραστηριότητα»). Αυτή η νέα συνειδητοποίηση αποκαλύπτει ότι η δραστηριότητα των γονιδίων μας τροποποιείται συνεχώς ως απάντηση στις εμπειρίες της ζωής. Το οποίο τονίζει και πάλι ότι οι αντιλήψεις μας για τη ζωή διαμορφώνουν τη βιολογία μας.
Ας φυτέψουμε τους σπόρους στο μυαλό μας που θα θέλαμε να μεγαλώσουμε και να ανθίσουμε.