W pierwszych tygodniach rozwoju embrionalnego geny kontrolują przede wszystkim kształtowanie się planu ciała człowieka (np. Tworzenie dwóch rąk, dwóch nóg, dziesięciu palców i dziesięciu palców u nóg itp.). Gdy zarodek przybierze kształt człowieka, nazywa się go płodem. Na etapie rozwoju płodowego geny zajmują tylną pozycję, by kontrolować informacje środowiskowe. W tym okresie struktura i funkcja ciała płodu są dostosowywane w odpowiedzi na sposób postrzegania środowiska przez matkę. Matczyne hormony, czynniki wzrostu i chemia emocjonalna kontrolująca biologiczną odpowiedź matki na środowisko przechodzą przez łożysko i wpływają na genetykę i programowanie behawioralne płodu.
Okres, w którym percepcja i interpretacja świata przez matkę są przekazywane płodowi za pośrednictwem chemii krwi matki, określam mianem „programu Nature's Head-Start”. Ta przekazana przez matkę „informacja” o warunkach środowiskowych pozwala rozwijającemu się płodowi dostosować swoją biologię, tak aby po urodzeniu jego struktura i fizjologia były bardziej dostosowane do świata, w którym będzie żyło dziecko.
„Odczytywanie” sygnałów z otoczenia (w łonie matki i po urodzeniu) umożliwia komórkom organizmu i ich genom dokonanie odpowiednich biologicznych dostosowań, aby wspierać i podtrzymywać życie. Ponieważ sygnały otoczenia są odczytywane i interpretowane przez „percepcję” umysłu, umysł staje się główną siłą, która ostatecznie kształtuje życie i zdrowie jednostki.