De conventionele geneeskunde ziet de menselijke biologie als een fysiek mechanisme dat wordt gevormd door de biochemie en genen. Als er sprake is van ongemak, zou de visie op herstel het veranderen van de fysieke parameters van het lichaam omvatten, via chirurgie en medicijnen. Dit proces zou kunnen werken. Met ons beperkte bewustzijn is de effectiviteit van allopathische geneeskunde echter ook vrij beperkt. En, op basis van de statistieken voor iatrogene sterfgevallen, die worden toegeschreven aan medische tussenkomst, is de allopathische wetenschap behoorlijk dodelijk!
Complementaire geneeskunde benadrukt de rol van de omgeving en het energetische milieu bij de regulering van het leven. Hoewel het al duizenden jaren langer bestaat dan de allopathische geneeskunde, hebben medische verenigingen consequent de effectiviteit van een dergelijke benadering gebagatelliseerd omdat het niet in overeenstemming is met de allopathische filosofie over hoe het leven werkt. Toch hebben complementaire benaderingen hun doeltreffendheid bewezen, zijn ze uitermate veilig en, in het licht van de huidige nieuwe kijk op biologie en fysica, wetenschappelijk verantwoord. De nieuwe biologie van epigenetica en eiwitbiofysica onderschrijven het aanpassen van de gezondheid door het 'veld' aan te passen in plaats van het fysieke lichaam.
Spirituele genezing impliceert het bestaan van een niet-lokale realiteit, dat “wij” (ons “spirituele” zelf) één en dezelfde zijn met het veld (het Universum). Aangezien de nieuwe biologie de rol van een niet-lichamelijk 'zelf', afgeleid van de omgeving bij het beheersen van de biologie, voor ogen heeft, zou het logisch zijn dat als men het veld kan 'duwen' met de bedoeling van gebed, men de uitdrukking van fysieke realiteit. Zoals Einstein zei: "Het veld is de enige regerende instantie van het deeltje." Wat inhoudt dat een verandering van het veld het lichaam (deeltje) kan veranderen.
Kennis is macht. Of stel dat een verlies van kennis een verlies van macht is.