Soms valt de natuurlijke harmonie van het lichaam uiteen en ervaren we ziekte, wat een weerspiegeling is van het onvermogen van het lichaam om de normale controle te behouden over zijn functie-verschaffende systemen. Omdat gedrag ontstaat door de interactie van eiwitten met hun complementaire signalen, zijn er eigenlijk maar twee bronnen van ongemak: de eiwitten zijn defect of de signalen zijn vervormd.
Ongeveer 5 procent van de wereldbevolking wordt geboren met geboorteafwijkingen, wat betekent dat ze gemuteerde genen hebben die coderen voor disfunctionele eiwitten. Structureel vervormde of defecte eiwitten kunnen "de machine vastlopen", normale pathway-functies verstoren en het karakter en de kwaliteit van leven aantasten. 95 procent van de menselijke bevolking arriveert echter op deze planeet met een perfect functionele set genblauwdrukken.
Omdat de meesten van ons een perfect gezond genoom hebben en functionele eiwitten produceren, kan ziekte in deze groep waarschijnlijk worden toegeschreven aan de aard van het signaal. Er zijn drie primaire situaties waarin signalen bijdragen aan disfunctioneren en ongemak.
De eerste is trauma. Als u uw wervelkolom verdraait of verkeerd uitlijnt en de overdracht van de signalen van het zenuwstelsel fysiek belemmert, kan dit leiden tot een verstoring van de informatie die wordt uitgewisseld tussen de hersenen en de cellen, weefsels en organen van het lichaam.
De tweede is toxiciteit. Gifstoffen en gifstoffen in ons systeem vertegenwoordigen een ongepaste chemie die de informatie van het signaal over zijn pad tussen het zenuwstelsel en de beoogde cellen en weefsels kan verstoren. Veranderde signalen, afgeleid van een van deze oorzaken, kunnen normaal gedrag remmen of wijzigen en leiden tot de uiting van ziekte.
De derde en belangrijkste invloed van signalen op het ziekteproces is gedachte, de actie van de geest. Ziekten die met de geest te maken hebben, vereisen niet dat er aan het begin van de ziekte iets lichamelijk mis is met het lichaam. Gezondheid is gebaseerd op het vermogen van het zenuwstelsel om milieu-informatie nauwkeurig waar te nemen en selectief gepast, levensondersteunend gedrag te vertonen. Als een geest omgevingssignalen verkeerd interpreteert en een ongepaste reactie genereert, wordt de overleving bedreigd omdat het gedrag van het lichaam niet meer synchroon loopt met de omgeving. We denken misschien niet dat een gedachte genoeg zou kunnen zijn om een heel systeem te ondermijnen, maar in feite kunnen misvattingen dodelijk zijn.
Overweeg de situatie van een persoon met anorexia. Terwijl familieleden en vrienden duidelijk waarnemen dat dit individu met huid en botten bijna dood is, kijkt de anorexia in een spiegel en ziet een dik persoon. Door gebruik te maken van dit vertekende beeld, dat lijkt op een beeld in een funhouse-spiegel, proberen de hersenen van de anorexia een verkeerd opgevatte op hol geslagen gewichtstoename onder controle te houden, waardoor de metabolische functies van het systeem worden geremd.
De hersenen zoeken, zoals elke regerende entiteit, harmonie. Neurale harmonie wordt uitgedrukt als een maatstaf voor overeenstemming tussen de waarnemingen van de geest en het leven dat we ervaren.
Een interessant inzicht in hoe de geest harmonie creëert tussen zijn waarnemingen en de echte wereld, wordt vaak geïllustreerd in toneelhypnose-shows. Een vrijwilliger uit het publiek wordt op het podium uitgenodigd, gehypnotiseerd en gevraagd om een glas water op te halen, waarvan de vrijwilliger wordt verteld dat het duizend pond weegt. Met die verkeerde informatie worstelt de vrijwilliger tevergeefs met overbelaste spieren, uitpuilende aderen en transpiratie. Hoe kan dat zijn? Het is duidelijk dat het glas geen duizend pond weegt, hoewel de geest van de proefpersoon er vast van overtuigd is dat dit het geval is.
Om de waargenomen realiteit van een glas water van duizend pond te manifesteren, iets dat niet kan worden opgetild, vuurt de geest van de gehypnotiseerde persoon een signaal af naar de spieren die worden gebruikt om het glas op te tillen, terwijl het tegelijkertijd tegenstrijdige signalen afgeeft aan de spieren die worden gebruikt om het glas te zetten naar beneden! Dit resulteert in een isometrische oefening waarbij twee spiergroepen tegen elkaar werken, wat resulteert in geen netto beweging, maar veel inspanning en zweet.
Cellen, weefsels en organen stellen geen vragen over informatie die door het zenuwstelsel wordt verzonden. Ze reageren eerder met evenveel enthousiasme op nauwkeurige levensbevestigende waarnemingen als op zelfvernietigende misvattingen. Bijgevolg heeft de aard van onze waarnemingen een grote invloed op het lot van ons leven.
Hoewel de meesten van ons zich bewust zijn van de genezende invloeden van het placebo-effect, zijn weinigen zich bewust van de boze tweelingbroer, het nocebo-effect. Net zo zeker als positieve gedachten kunnen genezen, kunnen negatieve - inclusief de overtuiging dat we vatbaar zijn voor een ziekte of zijn blootgesteld aan een giftige toestand - de ongewenste realiteit van die gedachten daadwerkelijk manifesteren.
Japanse kinderen die allergisch waren voor een poison ivy-achtige plant, namen deel aan een experiment waarbij een blad van de giftige plant op een onderarm werd gewreven. Ter controle werd op de andere onderarm een niet-giftig blad gewreven dat op de giftige plant leek. Zoals verwacht kregen bijna alle kinderen uitslag op de arm die met het giftige blad was ingewreven en reageerden ze niet op het bedriegersblad.
Wat de kinderen niet wisten, was dat de bladeren met opzet verkeerd waren gelabeld. De negatieve gedachte aangeraakt te worden door de giftige plant leidde tot de uitslag die werd veroorzaakt door het niet-toxische blad! In de meeste gevallen was er geen uitslag als gevolg van contact met het giftige blad waarvan men dacht dat het de onschadelijke bestrijding was. De conclusie is simpel: positieve percepties bevorderen de gezondheid en negatieve percepties leiden tot ongemak. Dit geestverruimende voorbeeld van de kracht van het geloof was een van de fundamentele experimenten die leidden tot de wetenschap van de psychoneuro-immunologie.
Als je bedenkt dat minimaal een derde van alle medische genezingen wordt toegeschreven aan het placebo-effect, welk percentage van ziekte en ziekte zou dan het resultaat kunnen zijn van negatief denken in het nocebo-effect? Misschien meer dan we denken, vooral omdat psychologen schatten dat 70 procent van onze gedachten negatief en overbodig is.
Waarnemingen hebben een enorme invloed op het karakter en de ervaringen van ons leven. Ze zijn de reden waarom die met geloof vervulde mensen gif kunnen inslikken, vreugdevol met dodelijke slangen kunnen spelen en een auto kunnen optillen om een geliefde te bevrijden. Percepties vormen de placebo- en nocebo-effecten. Ze hebben meer invloed dan positief denken, omdat ze meer zijn dan alleen maar gedachten in je hoofd. Percepties zijn overtuigingen die elke cel doordringen. Simpel gezegd, de uitdrukking van het lichaam is een aanvulling op de waarnemingen van de geest, of, in eenvoudiger bewoordingen, geloven is zien!
New-Edge Biology Conclusie # 4
Nauwkeurige percepties moedigen succes aan; misvattingen bedreigen de overleving.
Bijna allemaal hebben we onbewust beperkende, zelfsaboterende verworvenheden verworven misvattingen die onze kracht, gezondheid en verlangens ondermijnen.
Zoals we in het volgende hoofdstuk zullen aantonen, zijn onze meest invloedrijke perceptuele programma's voornamelijk verkregen van anderen en ondersteunen ze niet noodzakelijk onze eigen persoonlijke doelen en ambities. In feite zijn veel van onze sterke en zwakke punten, de delen van onszelf die we bezitten als wie we zijn, rechtstreeks toe te schrijven aan familiale en culturele percepties die in onze geest zijn gedownload voordat we zes jaar oud waren. Geprogrammeerde percepties verworven in deze ontwikkelingsjaren zijn primair verantwoordelijk voor gezondheids- en gedragsproblemen die we ervaren in ons volwassen leven. Bedenk hoeveel kinderen nooit hun volledige potentieel of dromen realiseren vanwege beperkende programmering.
Het is niet verrassend dat deze zelf-saboterende programma's ons ook dwarsbomen als we proberen de omstandigheden in de wereld te veranderen. Dit inzicht vertelt ons dat voordat we erop uit gaan om de wereld te veranderen, we eerst naar binnen moeten kijken om onszelf te veranderen. Door dan onze overtuigingen te veranderen, veranderen we de wereld.
Net als bij het veranderen van de wereld, vereist het veranderen van onszelf soms meer dan goede bedoelingen. We moeten de aard van de geest begrijpen en hoe de goddelijke dualiteiten van de hersenen, de bewuste en onderbewuste geest, de uitdrukking van onze waarnemingen beheersen. In het volgende hoofdstuk zullen we zien hoe wat we lokaal waarnemen een toegangspoort is tot wereldwijde evolutie.