In 1953 trok verbazingwekkend wetenschappelijk onderzoek, gerapporteerd door James Watson en Francis Crick, de aandacht en de verbeelding van de menselijke beschaving. Ik herinner me levendig de berichtgeving van een New Yorkse tabloid over hun ontdekking, de volledige voorpagina bedekt met grote, vetgedrukte letters luidde: "GEHEIM VAN HET LEVEN GEVONDEN!" Hun baanbrekende studies naar de aard van DNA, het molecuul dat de structuur van genen vormt, zijn een fundamentele pijler waarop de moderne geneeskunde is gebouwd.
Uit de inzichten van Watson en Crick over hoe DNA codeert voor de erfelijke eigenschappen van een organisme, kochten we de overtuiging dat genen de biologie beheersen. Deze overtuiging leidde tot een concept dat bekend staat als genetisch determinisme, het idee dat ons fysieke en gedragslot gecodeerd zijn in de genen. Sinds die tijd werkt de moderne geneeskunde volgens de principes van het medische model, een begrip dat impliceert dat het menselijk lichaam een chemische machine is die wordt bestuurd door genen.
De perceptie dat genen onze capaciteiten beheersen, en nog belangrijker, onze handicaps, is zo fundamenteel dat we dit concept introduceren op het meest elementaire niveau van de scholing van een kind, en de boodschap voortdurend herhalen op elk niveau van hoger onderwijs. Bijgevolg is het publiek geconditioneerd om te geloven dat het menselijk lichaam en zijn gedrag de activiteit weerspiegelen van een voortreffelijke genetisch gecontroleerde biochemische automaat.
Hoewel we het anders weten, doen we niet .....
Voor meer informatie ga naar - Onderwerpen geplaatst
Auteur behoudt eerste rechten. Voor meer informatie bezoek: www.brucelipton.com