De wetenschap van het creëren van de hemel op aarde! en onze Spontane evolutie!
We willen allemaal de wereld verbeteren, of we het ons nu realiseren of niet. Op een bewust niveau voelen velen van ons zich geïnspireerd om de planeet te redden om altruïstische of ethische redenen. Op een onbewust niveau worden onze inspanningen om als rentmeesters van de aarde te dienen gedreven door een diepere, meer fundamentele gedragsprogrammering die bekend staat als de biologische noodzaak, de drive om te overleven. We voelen inherent aan dat als de planeet instort, wij dat ook doen. Dus, gewapend met goede bedoelingen, onderzoeken we de wereld en vragen ons af: "Waar beginnen we?"
Terrorisme, genocide, armoede, opwarming van de aarde, ziekten, hongersnood. . . stop al! Elke nieuwe crisis draagt bij aan een dreigende berg wanhoop, en we kunnen gemakkelijk overweldigd worden door de urgentie en omvang van de dreigingen die voor ons liggen. We denken: “Ik ben maar één persoon - één uit miljarden. Wat kan I doen aan deze rotzooi? " Combineer de enorme omvang van de missie met hoe klein en hulpeloos we ons voorstellen dat we zijn, en onze goede bedoelingen vliegen snel uit het raam.
Bewust of onbewust aanvaarden de meesten van ons onze eigen machteloosheid en zwakte in een schijnbaar onbeheerste wereld. We zien onszelf als gewone stervelingen, we proberen gewoon de dag door te komen. Mensen die hulpeloosheid veronderstellen, smeken God vaak om hun problemen op te lossen.
Het beeld van een zorgzame God verdoofd door een nooit eindigende kakofonie van smeekbeden die uitgaan van deze zieke planeet, werd amusant geportretteerd in de film, Bruce Almighty, waarin Jim Carrey's personage, Bruce, Gods taak overnam. Verlamd door het lawaai van gebeden die eindeloos in zijn hoofd speelden, veranderde Bruce de gebeden in Post-It ™ -notities om vervolgens bedolven te raken onder een sneeuwstorm van kleverig papier.
Hoewel velen beweren hun leven volgens de Bijbel te leiden, is de perceptie van machteloosheid zo doordringend dat zelfs de meest gelovigen blind lijken voor de veelvuldige verwijzingen in de Schriften die onze krachten verheerlijken. De Bijbel geeft bijvoorbeeld specifieke instructies met betrekking tot die dreigende berg van wanhoop: als je een geloof hebt dat zo klein is als een mosterdzaadje, kun je tegen deze berg zeggen: "Ga van hier naar daar" en hij zal zich verplaatsen. Niets zal voor jou onmogelijk zijn. Dat is een moeilijk mosterdzaadje om door te slikken. Alles wat we nodig hebben is geloof, en niets zal voor ons onmogelijk zijn? Ja . . . Rechtsaf!
Maar serieus, met deze goddelijke instructies bij de hand, vragen we: "Is onze veronderstelde machteloosheid en zwakheid een ware weerspiegeling van menselijke vermogens?" Vooruitgang in de biologie en natuurkunde biedt een verbazingwekkend alternatief begrip dat onthult dat ons gevoel van machteloosheid het resultaat is van aangeleerde beperkingen. Daarom, als we vragen: "Wat weten we echt over onszelf?" we vragen echt: "Wat hebben we over onszelf geleerd?"
Bron: fragment uit spontane evolutie door Bruce H. Lipton, Ph.D. en Steve Bhaerman