Van de Beatles tot Jezus, wij mensen hebben de afgelopen 2,000 jaar besteed aan het horen en weerstaan van de boodschap van liefde. Nu de wetenschap in dit opzicht in navolging van de oude wijsheid is, zouden we misschien wel gehoor kunnen geven aan de boodschap. Ja!?
Dankzij het huidige paradigma van wetenschappelijk materialisme geloven de meesten van ons (zo niet bewust, dan onbewust) dat het leven een honden-eet-hond-ratrace is, een hevige wedstrijd waarin alleen de meest geschikte overlevenden. De wetenschap vertelt ons nu echter dat deze darwinistische visie vertekend is. In werkelijkheid overleven en evolueren omgevingen als systemen. Wat ook helpt om dat systeem in evenwicht te brengen, gedijt, terwijl dat wat niet past, niet overleeft. Het echte evolutionaire principe is dus de overleving van de 'meest geschikte'.
We zijn stuk voor stuk cellen in het lichaam van een evoluerend gigantisch superorganisme dat we de mensheid noemen. Omdat mensen een vrije wil hebben, kunnen we ervoor kiezen om ofwel naar dat nieuwe niveau van opkomst te stijgen of, zoals bij dinosauriërs, buiten de boot vallen. Of je het nu leuk vindt of niet, onze toekomst hangt af van de keuzes die we als soort maken.