Gleðilega hátíð! Þar sem við erum að eyða tíma með ástvinum okkar og þeim sem hafa verið í lífi okkar frá upphafi er þetta góður tími til að ígrunda.
Það eru þrjár heimildir fyrir skynjun sem stjórna líffræði okkar og hegðun. Frumstæðustu skynjanir eru þær sem við öðlumst með erfðamengi okkar. Innbyggð í genin okkar eru forrit sem veita grundvallarviðbragðshegðun sem nefnd er eðlishvöt. Að draga höndina út úr opnum eldi er erfðafræðilega afleidd hegðun sem ekki þarf að læra. Flóknari eðlishvöt felur í sér getu nýfæddra barna til að synda eins og höfrungur eða virkjun meðfæddra lækningakerfa til að bæta við skemmt kerfi eða útrýma krabbameini. Erfðafræðilegt eðlishvöt er skynjun sem fengin er frá eðli.
Önnur uppspretta lífsstjórnandi skynjunar táknar minningar sem fengnar eru af lífsreynslu sem sótt er í undirmeðvitundina. Þessar mjög öflugu lærðu skynjanir tákna framlagið frá hlúa að. Meðal fyrstu skynjana á lífinu sem hægt er að hlaða niður eru tilfinningar og skynjun sem móðirin upplifir þegar hún bregst við heimi sínum. Samhliða næringu fara tilfinningaleg efnafræði, hormón og álagsþættir sem stjórna svörum móður við lífsreynslu yfir fylgju og hafa áhrif á lífeðlisfræði og þroska fósturs. Þegar móðirin er hamingjusöm, þá er fóstrið líka. Þegar móðirin er í ótta, þá er fóstrið líka. Þegar móðirin „hafnar“ fóstri sínu sem hugsanlegri ógnun við að lifa af fjölskyldunni er fósturtaugakerfið forforritað með tilfinningunni að vera hafnað. Mjög dýrmæt bók Sue Gearhardt Af hverju ást skiptir máli leiðir í ljós að taugakerfi fósturs skráir minningar um upplifanir á legi. Þegar barnið fæðist hafa tilfinningalegar upplýsingar sem hlaðið er niður frá lífsreynslu í móðurkviði þegar mótað helming persónuleika viðkomandi.
Áhrifamesta skynjunarforritun undirmeðvitundarinnar kemur þó fram á tímabilinu sem spannar allt frá fæðingarferlinu til fyrstu sex ára lífsins. Á þessum tíma er heili barnsins að skrá alla skynreynslu auk þess að læra flókin hreyfiforrit fyrir tal og til að læra fyrst hvernig á að skríða og síðan hvernig á að standa og að lokum hlaupa og hoppa. Samtímis fær undirmeðvitundin skynjun varðandi foreldra, hverjir eru þeir og hvað þeir gera. Síðan með því að fylgjast með hegðunarmynstri fólks í sínu nánasta umhverfi (venjulega foreldrar, systkini og aðstandendur) lærir barn skynjun á viðunandi og óviðunandi félagslegri hegðun sem verður undirmeðvitundarforritin sem setja „reglur“ lífsins.
Náttúran auðveldar menningarferlið með því að auka þroska getu undirmeðvitundarinnar til að hlaða niður miklu magni upplýsinga.
Við erum sannarlega merkilegar verur og við getum verið meðvitaðri um þetta frí þegar við höldum áfram að vaxa í elskandi verur. Ást og ljós til þín