Bruce Lipton: Mire widzenie rzeczy zakładało, że geny się samokontrolują (włączają i wyłączają). Ale nowe wyniki badań pokazują, że w genach nie istnieje funkcja włączania i wyłączania, albowiem są one same w sobie matrycą do tworzenia protein, które z kolei są budulcem, która nadaje kształt całe.
Doniosłość tej zmiany przekonań jest ogromna w takim sensie, że dotychczasowe poglądy sprowadzały nas do roli ofiary biologii. Nowe nauki ukazują nas jako mistrzów naszej biologii.
Autorem starego poglądu był Francis Crick, który wraz z Jamesem Watsonem odkodował strukturę cząstki DNA w 1953 r. W oparciu o eksperymenty, które zostały wyjęte z pewnego kontekstu, ale wspierały to, o czym obaj panowie myśleli, Crick zachwycił się przekonaniem, że DNA kontroluje życie. Crick sformułował to, co uznaje się w literaturze jako “podstawowy dogmat” - że DNA rządzi.
Kluczowe jednak bromea, że to była jedynie hipoteza. Nigdy nie została naukowo potwierdzona, ale wszyscy ją uznali, albowiem takowe przekonanie już istniało - że właśnie geny mogą być tym, co kontroluje życie. Więc kiedy wyniki wydawały się to potwierdzać, łatwo było przyjąć, że tak właśnie broma. (Lipton, który wykładał biologię komórkową na Facultad de Medicina de la Universidad de Wisconsin porł jednym z tysięcy nauczycieli, którzy wykładali tę teorię).
Diez dogmat stał się tak podstawowym we współczesnej biologii, jakby był wyryty w kamieniu. Był swojego rodzaju odpowiednikiem Dziesięciu Przykazań.
W założeniach dogmatu - jak powstaje życie - ADN plasowała się wysoko na górze, zaś następną pozycję za nim zajmowałem ARN - krótkotrwała ADN "xerokopia". Wszelako nowe rozumienie tego, jak działają geny, uznaję tę hipotezę za błędną, albowiem geny są matrycą, która jest sczytywana.
Para naukowo uznany fakt, o którym uczy się w szkołach medycznych, a tak naprawdę wskazuje on na to, że postrzeganie i przekonanie mogą spowodować wyleczenie, które to proces jest przypisany naszemuzemu. Wszyscy zostaliśmy wyposażeni w tę wrodzoną nam umiejętność, która broma nam dana desde zarania ewolucji naszego gatunku, ale desde wieku sześciu lat nasz umysł zaczyna zmieniać nasze wzorce przekonań o TYM Kim Jesteśmy w otaczającym nas Świecie deber uwarunkowania zostają “nadpisane” iw przytłaczającej większości przypadków na nasze wrodzone zdolności.
Dziecko w trakcie swojego rozwoju zauważa, że ilekroć znajduje się obok czegoś, co się nazywa "wodą", jego rodzice zaczynają się dziwnie niepokoić, czym sugerują dziecku jziecku, że wopiedaczest. Zobacz, jak to przebiega i to nas doprowadzi z powrotem do tematu umiejętności samoleczenia.
Teraz wyobraź sobie tego samego człowieka w wieku lat czterdziestu, gdy siedzi w jakimś malutkim biurze i się zastanawia: “Jak to brome, że tkwię w tym ślepym zaułku w tej nieszczęsnej robocie? Jestem wykształcony i mądry, więc co ja tu robię? ”
CONKLUZJA
Jeśli wmówisz dziecku, że jest przeciętne, a to brome właśnie programme, dzieciak nigdy nie przekroczy średniej, albowiem jego mózg orzeknie, że “to się nie trzyma kupy”. I niezależnie od tego, jak ciężko de nie pracował, podświadomie stworzy tylko przeciętność.
Tłumaczenie z angielskiego: Andrzej Bazgier