Η δουλειά με την οποία ασχολούμαι είναι με φράκταλ εικόνες που αντικατοπτρίζουν τη φύση της εξελικτικής διαδικασίας, με βάση τη διευρυνόμενη επιφάνεια. Δεν είναι ένα κενό τυχαίο ξεδίπλωμα της εξέλιξης, αλλά παρόμοια μοτίβα που διαστέλλονται, επομένως μπορούμε να δούμε την κατεύθυνση του μέλλοντος βλέποντας τα προηγούμενα μοτίβα.
Βλέπουμε τον άνθρωπο ως μεμονωμένη οντότητα, αλλά ότι δεν είναι αλήθεια, οι άνθρωποι αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης κοινότητας όπως και τα κύτταρα του σώματος. Όραμα αναγνώρισης ότι 50 τρισεκατομμύρια κύτταρα έχουν μια πολιτική κοινωνική οργάνωση που λειτουργεί. Αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι η εξέλιξη της ανθρωπότητας. Η γεωμετρία φράκταλ είναι ένας χάρτης: «όπως παραπάνω, έτσι και κάτω». Το πώς αυτά τα κύτταρα επικοινωνούν, οργανώνονται, δείχνει ένα μοτίβο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εφαρμοστεί στην ανθρωπότητα και να το καταλάβει.
Νιώθω ότι αυτό είναι απαραίτητο για να είναι μέρος του δημόσιου οράματός μας. Ότι πρέπει να δούμε ότι κάθε όργανο είναι σαν ένα άλλο έθνος. Δεν μπορούν να επιτεθούν ο ένας στον άλλον, κάτι που δεν βγάζει νόημα από αυτή την κατανόηση. Η μεγαλύτερη ασθένεια τώρα είναι τα αυτοάνοσα νοσήματα.