Μπρους Λίπτον: Stare widzenie rzeczy zakładało, gene geny się samokontrolują (włączają i wyłączają). Ale nowe wyniki badań pokazują, we w genach nie istnieje funkcja włączania i wyłączania, albowiem są one same w sobie matrycą do tworzenia protein, które z kolei są budulcem, która nadaje kształtzezeze
Doniosłość tej zmiany przekonań jest ogromna w takim sensie, de dotychczasowe poglądy sprowadzały nas do roli ofiary biologii. Nowe nauki ukazują nas jako mistrzów naszej biologii.
Autorem starego poglądu był Francis Crick, który wraz z Jamesem Watsonem odkodował strukturę cząstki DNA w 1953 r. Προς εκμετάλλευση, κατά την εκτέλεση της διαδικασίας, θα λάβετε υπόψη σας, θα λάβετε υπόψη σας, θα λάβετε υπόψη σας, θα σας βοηθήσω να δείτε, να ελέγξετε το DNA, να ελέγξετε το DNA σας. Crick sformułował to, co uznaje się w literaturze jako "podstawowy dogmat" - DNAe DNA rządzi.
Kluczowe jednak jest to, toe to była jedynie hipoteza. Nigdy nie została naukowo potwierdzona, ale wszyscy ją uznali, albowiem takowe przekonanie już istniało - łe właśnie geny mogą być tym, co kontroluje życie. Więc kiedy wyniki wydawały się to potwierdzać, łatwo było przyjąć, take tak właśnie jest. (Lipton, który wykładał biologię komórkową na University of Wisconsin's School of Medicine był jednym z tysięcy nauczycieli, którzy wykładali tę teorię).
Ten dogmat stał się tak podstawowym we współczesnej biologii, jakby był wyryty w kamieniu. Był swojego rodzaju odpowiednikiem Dziesięciu Przykazań.
W założeniach dogmatu - jak powstaje życie - DNA plasowała się wysoko na górze, zaś następną pozycjęa za nim zajmowałem RNA - krótkotrwała “xerokopia” DNA. Wszelako nowe rozumienie tego, jak działają geny, uznaję tę hipotezę za błędną, albowiem geny są matrycą, która jest sczytywana.
To naukowo uznany fakt, o którym uczy się w szkołach medycznych, a tak naprawdę wskazuje on na to, poste postrzeganie i przekonanie mogą spowodować wyleczenie, które to process jest przypisany naszemu Wszyscy zostaliśmy wyposażeni w ΤΕ wrodzoną nam umiejętność, która jest nam dana od zarania ewolucji naszego gatunku, ale od wieku sześciu LAT Nasz umysł zaczyna zmieniać Nasze wzorce przekonań o TYM Kim jesteśmy w otaczającym nas Świecie IW przytłaczającej większości przypadków «nadpisane» χρωστούν uwarunkowania zostają na nasze wrodzone zdolności.
Dziecko w trakcie swojego rozwoju zauważa, ie ilekroć znajduje się obok czegoś, co się nazywa “wodą”, jego rodzice zaczynają się dziwnie niepokoić, czym sugerujestzzezna dzieckuoda Zobacz, jak to przebiega i to nas doprowadzi z powrotem do tematu umiejętności samoleczenia.
Teraz wyobraź sobie tego samego człowieka w wieku lat czterdziestu, gdy siedzi w jakimś malutkim biurze i się zastanawia: «Jak to jest, te tkwię w tym ślepym zaułku w tej nieszczęsnej robes? Jestem wykształcony i mądry, więc co ja tu robię; »
ΚΟΝΚΛΟΥΖΙΑ
Jeśli wmówisz dziecku, je jest przeciętne, a to jest właśnie programem, dzieciak nigdy nie przekroczy średniej, albowiem jego mózg orzeknie, “e “to się nie trzyma kupy”. I niezależnie od tego, jak ciężko by nie pracował, podświadomie stworzy tylko przeciętność.
Tłumaczenie z angielskiego: Andrzej Bazgier