(Μέρος 2)
Στη φυσική υπάρχει μια κατανόηση ότι εάν δύο πράγματα έχουν τις ίδιες ενεργειακές δονήσεις, μοιράζονται τον «αρμονικό συντονισμό», που σημαίνει ότι όταν το ένα δονείται προκαλεί το άλλο να δονείται. Για παράδειγμα, όταν ένας τραγουδιστής μπορεί να τραγουδήσει τη σωστή νότα, που εναρμονίζεται με τα άτομα σε ένα κρυστάλλινο κύπελλο, η φωνή του (δόνηση) μπορεί να προκαλέσει θραύση του κύπελλου. Η ενέργεια της φωνής συνδυάζεται με την ενέργεια των ατόμων του κυλίνδρου και οι δύο ενέργειες γίνονται τόσο ισχυρές μαζί, αναγκάζει τα άτομα του κυλίνδρου να πετάξουν και να σπάσουν το γυαλί.
Ορισμένες ενέργειες όταν προστίθενται μαζί γίνονται εποικοδομητικές, δηλαδή οι δύο ενέργειες αθροίζονται μαζί παράγοντας μια πιο ισχυρή δονητική ενέργεια. Ωστόσο, δύο ενεργειακά κύματα μπορούν να αλληλεπιδράσουν και να ακυρώσουν το ένα το άλλο, οπότε όταν συνδυάζονται, η δύναμη των συνδυασμένων ενεργειών γίνεται 0. Στους ανθρώπους, όταν οι ενέργειες είναι εποικοδομητικές και δίνουν περισσότερη δύναμη, βιώνουμε πραγματικά αυτές τις ενέργειες «καλές ατμόσφαιρες». Ωστόσο, όταν δύο ενέργειες ακυρώνουν η μία την άλλη, βιώνουμε αυτήν την ενεργειακά εξασθενημένη κατάσταση ως «κακή ατμόσφαιρα».
Οι ενεργειακές δονήσεις του φούρνου μικροκυμάτων «συντονίζουν αρμονικά» σε ορισμένα μόρια τροφίμων τα αναγκάζουν να κινηθούν γρηγορότερα, με αποτέλεσμα τα τρόφιμα να ζεσταθούν. Τα ακουστικά ακύρωσης θορύβου (π.χ., κατασκευασμένα από την εταιρεία Bose) δημιουργούν συχνότητες δόνησης που είναι «καταστροφικές» (εκτός φάσης) σε συχνότητες θορύβου περιβάλλοντος και αυτό προκαλεί την ακύρωση ήχου του φόντου και τον ήχο εξαφανίζεται. Οι βιολόγοι ανακαλύπτουν τώρα ότι οι βιολογικές λειτουργίες και τα μόρια μπορούν να ελεγχθούν χρησιμοποιώντας αρμονικές συχνότητες δόνησης, συμπεριλαμβανομένων των δονήσεων φωτός και ήχου.
Είναι απαραίτητο η βιολογία να ενσωματώνει την κατανόηση των ενεργειακών και ενεργειακών πεδίων, επειδή τα ενεργειακά κύματα επηρεάζουν βαθιά την ύλη. Ένα μεγάλο απόσπασμα από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν δηλώνει: «Το πεδίο είναι ο μόνος κυβερνητικός οργανισμός του σωματιδίου». Ο Αϊνστάιν λέει ότι οι αόρατες δυνάμεις (το πεδίο) είναι υπεύθυνες για τη διαμόρφωση του υλικού κόσμου (το σωματίδιο). Για να κατανοήσουμε τον χαρακτήρα του σώματος ή της υγείας ενός ατόμου, πρέπει να θεωρήσουμε τον ρόλο του αόρατου ενεργητικού πεδίου ως πρωταρχική επιρροή. Το πρόβλημα είναι ότι η συμβατική ιατρική δεν έχει αναγνωρίσει πραγματικά ότι το πεδίο υπάρχει ακόμη, αν και η «επιρροή των αόρατων κινητών δυνάμεων» έχει αποδειχθεί σε δημοσιευμένα επιστημονικά άρθρα για πάνω από πενήντα χρόνια.
Το συμβατικό μοντέλο ιατρικής που βασίζεται στη φυσική της Νεύτωνας έχει προσφέρει θαύματα όπως μεταμοσχεύσεις καρδιάς και επανορθωτικές χειρουργικές επεμβάσεις. Ωστόσο, οι συμβατικές αλλοπαθητικές ιατρικές επιστήμες δεν γνωρίζουν πώς λειτουργούν πραγματικά τα κύτταρα και εξακολουθούν να τονίζουν ακατάλληλα τον ρόλο των γονιδίων στον έλεγχο της ζωής και των θεμάτων υγείας μας. Η βιοϊατρική εξακολουθεί να βρίσκεται σε ένα μηχανιστικό σύμπαν υλικών. Η ιατρική επιστήμη εστιάζει την προσοχή της στον κόσμο του φυσικού σώματος και του υλικού και έχει αγνοήσει εντελώς τον ρόλο της κβαντικής μηχανικής.
Μόλις το φάρμακο αρχίσει να καταλαβαίνει και να αναγνωρίσει τις επιρροές των ενεργειακών πεδίων ως σημαντικούς, σημαντικούς καθοριστικούς παράγοντες, τότε θα έχουν μια πιο ρεαλιστική εικόνα για το πώς λειτουργεί η ζωή. Με απλά λόγια, η συμβατική ιατρική από μόνη της δεν είναι πραγματικά επιστημονική, δεδομένου ότι δεν επικαλείται τους μηχανισμούς του Σύμπαντος που αναγνωρίζονται από την κβαντική φυσική.