Два розумы (падсвядомыя і свядомыя) таксама супрацоўнічаюць у набыцці вельмі складаных паводзін, якімі пасля можна кіраваць несвядома. Памятаеце, як першы дзень вы ўзбуджана сядзелі на вадзіцельскім месцы машыны, рыхтуючыся навучыцца кіраваць аўтамабілем? Колькасць спраў, з якімі даводзілася змагацца свядомаму розуму, ашаламляла. Не зводзячы вачэй з дарогі, трэба было таксама сачыць за люстэркамі задняга і бакавога віду, звярнуць увагу на спідометр і іншыя датчыкі, выкарыстоўваць дзве ногі для трох педаляў звычайнага аўтамабіля змены і старацца быць спакойным, прахалодным і сабраным калі вы праязджалі міма назіральнікаў. Прайшло шмат часу, перш чым усе гэтыя паводзіны былі "запраграмаваны" ў вашай свядомасці.
Сёння вы сядаеце ў машыну, уключаеце запальванне і свядома праглядаеце спіс пакупак, бо падсвядомасць паслухмяна выкарыстоўвае ўсе складаныя навыкі, неабходныя для паспяховага перамяшчэння па горадзе, нават не раз думаючы пра механіку кіравання. Я ведаю, што не адзін я там адчуў гэта. Вы едзеце і цудоўна абмяркоўваеце пасажыра, які сядзіць побач. На самай справе ваша свядомасць настолькі ўцягваецца ў размову, што недзе ўніз вам падаецца, што вы нават пяць хвілін не звярталі ўвагі на кіраванне аўтамабілем. Пасля кароткага старту вы разумееце, што ўсё яшчэ знаходзіцеся на баку дарогі і няўхільна рухаецеся разам з патокам руху. Хуткая праверка люстэрка задняга віду паказвае, што вы не пакінулі пасля сябе скамечаных знакаў прыпынку і разбітых паштовых скрынь. Калі вы ў гэты час не свядома кіравалі машынай, хто тады быў? Падсвядомасць! І наколькі добра гэта атрымалася? Нягледзячы на тое, што вы не назіралі за яго паводзінамі, падсвядомасць, відаць, працавала гэтак жа добра, як гэта было выкладзена падчас вашага вопыту вадзіцеля.